B A L I K H A F I Z A / My Invented Memory
Sadece renkler her zaman aynı renktir / Only the name of the colors stay the same.
Televizyonu açtık. Programın adı Arena. Program sunucusu hiddetli bir heyecanla bildiriyor: “Şu anda Van Kale’sindeyiz sayın seyirciler. Antik Urartu Krallığı tarafından kütle halindeki taştan yaptırılan ve Urartu başşehri Tuşpa’yı kuş bakışı gören bu yapı Van Gölü kıyısında olup, Van Şehri’ne 5 km uzaklıkta bulunan bu kale sarp bir kayalık üzerine inşa edilmiş. Kale MÖ... Okumaya Devam et →
"AÇIK MEKTUP" Haydar Ergülen Eylül Nasıl Yazılır? "Eylül bir zorunluluktur. Kasım zorunluluk değildir, şubat değildir, mayıs değildir, ağustos hiç değildir. Onların da düşkünleri, küskünleri vardır, bulunabilir, ama hiçbirinin yaşamımızdaki yeri eylül gibi kesin, sağlam, kunt, kavi ve bu sıfatlarla anılacak türden değildir. Aldırış etmeyebilirsiniz, umursamayabilirsiniz, kimse de oralı olmaz, aylarınsa haberi bile olmayacaktır bundan emin... Okumaya Devam et →
'Gel de buralarda abdestli olarak ezanı bekle!' diyor babam, yanıbaşımızdan gayet mevzun vücutlarını sadece bikinileri ile örtmüş iki güzel turiste arkasını dönmüş olarak. 'Senin içinde kötülük olmayacak baba!' diyorum. 'Ey kızım göz zinası yapıyoruz ister istemez!' diyor. Kızları kazasız belâsız(!) savdıktan sonra bankta yanımızda oturan delikanlıya 'Vatizyorneym?' diyor. Çocuk; 'Türk'üm ben amca.' Bir sonraki aileye... Okumaya Devam et →
Son üç yıldır oğlum, beş kedi, iki köpek, domates biber ve börtü böcek Safranbolu-Eflâni arası mekik dokumaktayız. 2008 yılı Ankara terk; kaldığımız sınıflarını burada geçmeye çalışıyoruz hayatın. Safranbolu’da hayat, Ankara gibi kalabalık bir şehirde çamur rengine bulanmış yüzler, arabalar ve fikirlerle yaşamaktan daha kolay. İnsan yüzü bile fark edilmek için daha az makyaj gerektiriyor burada.... Okumaya Devam et →
Seçim öncesi memleketimin sokakları caddeleri, en büyük şehrinden tut da en küçük kasabasına kadar heyecan dolu, neşe dolu, gülücük ve vaat dolu bir düğün dernek ortamına sahne olmaktaydı. Bu hay huylu çekişme arasında Eflâni’de, büyük şehirlerde yaşayanların haberdar olamayacakları, bir yerel gazetenin küçük bir köşesini süsleyen bir haber olarak kalacak işler yapıldı. Hâlâ geleneksel dokumacılık... Okumaya Devam et →
Bu yazıyı Sapanca dönüşü yazacaktım. O aralar ne oldu, ne bitti elim değmedi. Oysa gelenlerin listesini, çocuk sayısını falan uzunca bir süre aynamın önünde muhafaza etmiştim. Benim elim değmedi, zaman aktı gitti, gezi güncelliğini, duygularım ayaktalığını kaybetti. Bir yazı daha yazılamadan geri dönüşüme gitti. E her kelime gittiği yerden başkalarını da kapıp getiriyor demek ki... Okumaya Devam et →
Çok ilginç kendi çocuğuma doğmadan önce böyle bir yazı yazmamıştım. O zaman internet teknolojisi bu kadar gelişmiş değildi. Ama insan beyni yine de düşünebiliyordu. Şimdi ise düşünceleri kablosuz, elektriksiz, kalemsiz, kağıtsız oturduğumuz hatta yattığımız yerden bu sanal ortama yüklüyoruz ve birilerinin okuyacağını umuyoruz. Tıpkı senin de büyüyünce bunları okuyacağını umduğum gibi. Çünkü bu gece dünyanın... Okumaya Devam et →
Kitaplarımı raflara dizdim. Daha doğrusu onlar kendileri dizilmişler. Sanırım sıkılmışlar hep aynı yazarın kitapları yan yana durmaktan, isyan etmişler. Tam da basılmamış arkadaşlarının başına geleni duyunca kahretmişler, kendilerini ordan oraya atarlarken kim bilir kimler aynı rafa dizilmişler: Jules Verne, Denizler Altında 20.000 Fersah yapmış ama Babam Aşkale'ye gidememiş. Frida, Kurtlarla Koşan Kadınlar'dan biri olmuş, Allah'ın... Okumaya Devam et →
Bu sabah inadım inat yazı getirmeyecek bir yağmurlu sonbahar havası ile çıktım evden. Üstelik de yarın ev taşıyacağım için babam 'yağmur yağmasa bari' demişti evde. Ya dedim yer değiştirmeme gönlü razı değil, ya da mitolojik tanrılar, tabiat ana ve Murphy'nin kanunları ile işbirliği yaparak azim ve sabrımı deniyor Tanrı. Olsun. Biz ezelden beri ölçme değerlendirmeye... Okumaya Devam et →
B A L I K H A F I Z A / My Invented Memory 