“TEYZE AMCA BİR İMZA VER”

Ben hiç akıllanmayacağım. Yine çocuklarla konuşmam gereken yerde büyüklerle muhatap oldum. Ve yine büyükler beni yanlış anladı. Oysa ki o küçük kızın önünde diz çöküp önce ismini sormalıydım:

“Adın ne senin?”

“…”

Sormadığım, soramadığım için kendi adıma senden özür diliyorum. Ama ben annenin sözlerine öyle üzülüp sinirlenmiştim ki, sana ismini sormayı akıl edemedim. O yüzden sana Küçük Kız diye hitap edeceğim…

Selam Küçük Kız! Aslında senden annen adına da özür dilemeliyim. Hani o korktuğun köpeklerden biri olan Çakır’ım yolun ortasında yatıyordu, annen de “Bir gün öldüreceğim şu köpeği!” demişti ya dün gece, korkup sokaktan geçemeyince. İşte bu yüzden özür diliyorum. Çünkü anneler köpekleri öldürmezler.

Anneler kimseyi öldürmezler. O sadece köpeğin sana zarar verme ihtimali olduğunu sandığı için köpeğe, daha çok sahibine yani bana olan öfkesini dile getiriyordu. Ama ben köpeklerimi bugüne kadar kimseye zarar vermedikleri için çok seviyorum. Ben senin adını soramadım ama sen onların adını sorarsan mavi gözlü olanın adı Çakır, şımarık ve turuncu olan ise Şanslı.

Oğlum ikinci köpeğimizi yavru olarak aldığımızda isim verirken “Anne, bundan sonra bizimle yaşayacağı için ne kadar şanslı değil mi? Adı da Şanslı olsun!” demişti. Köpeğimizin adını o koydu yani. Sen de ismini verdiğin ve korkmadığın bir köpeğin olsun istemez miydin?

Bak o köpeklerin ikisi de anne oldular. Çakır’ın üç yavrusundan sonuncusuna araba çarptı. Ne kadar üzülmüştür değil mi? İnsan ya da hayvan hiç yavrusunun acı çektiğini görmek ister mi?

Şanslı ise on bir tane bebek doğurdu biliyor musun Küçük Kız? Ve biz hepsini başka evlere vererek sahiplendirdik. Hatta yavrulardan birisi vardı ismi Yüzde Elli, onu vermeyeyim diye bütün mahallenin çocukları ve oğlum bana yalvardılar. Ama hepsinin ayrı evlerde prens ve prensesler gibi yaşayacağını söyledim onlara. Komşuları rahatsız etmememiz adına iki köpeğimizin olmasının zaten fazla olduğunu söyleyerek onları ikna ettim. İnsan hiç çocuğunu başkasına vermek ister mi Küçük Kız?

Köpeklerin üzüntülerini unuttuklarını ya da her şeye bizim kadar üzülmediklerini varsaymak zorundayız. Onlara bir lokma yiyeceğin yanında verebileceğimiz tek şey sevgimiz.

Onlardan korkmanı, ürkmeni hiç istemezdim Küçük Kız. Ama yavrularını korumak adına mıdır bilinmez mahallenin diğer çocuklarıyla bal kaymak geçinen Şanslı, büyük bir şanssızlık olarak sana havlamış ve seni korkutmuş. Sen ondan havladığı için korkuyorsun. O sen korktuğun için havlıyor.

Bahçemize yanaşsan göreceksin halbuki, bizim kedilerimiz de var. Biz anne-babalar, çocuklarımızı yetiştirirken onlara doğa ve hayvan -hayvan olarak kısıtlamamak lazım- canlı sevgisini aşılamak isteriz. Biz yetişkinler her şeyden karşılık beklediğimiz için, sizin katıksız sevgiyi en azından hayvanlar vasıtasıyla tadabilmenizi isteriz.

Ayrıca biz hayvanlarla birlikte yaşayanlar, insanlara hele hele çocuklara asla zarar gelmesin isteriz. Büyüyünce öğreneceğin bir şair amcanın dediği gibi çocuklara zarar gelmesin şeker de yiyebilsinler isteriz.

Bir tutam yemek, bir tas su ve bir yudum sevgiden başka bir dertleri olmayan köpeklerimize de zarar gelmesin, mama da yiyebilsinler isteriz.