Son üç yıldır oğlum, beş kedi, iki köpek, domates biber ve börtü böcek Safranbolu-Eflâni arası mekik dokumaktayız. 2008 yılı Ankara terk; kaldığımız sınıflarını burada geçmeye çalışıyoruz hayatın. Safranbolu’da hayat, Ankara gibi kalabalık bir şehirde çamur rengine bulanmış yüzler, arabalar ve fikirlerle yaşamaktan daha kolay. İnsan yüzü bile fark edilmek için daha az makyaj gerektiriyor burada.... Okumaya Devam et →
RE: [mat-f’90] CEVAP
Bu yazıyı Sapanca dönüşü yazacaktım. O aralar ne oldu, ne bitti elim değmedi. Oysa gelenlerin listesini, çocuk sayısını falan uzunca bir süre aynamın önünde muhafaza etmiştim. Benim elim değmedi, zaman aktı gitti, gezi güncelliğini, duygularım ayaktalığını kaybetti. Bir yazı daha yazılamadan geri dönüşüme gitti. E her kelime gittiği yerden başkalarını da kapıp getiriyor demek ki... Okumaya Devam et →
